﴿ قَالُوا يَا أَبَانَا اِسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ ﴾

و آن هنگام كه برادران يوسف از كرده­ي خويش پشيمان شدند، به نزد پدر آمده، طلب بخشش كردند كه پدرجان! براي ما استغفار نما؛ ما خطا كاريم؛ اما من پدري را سراغ دارم كه پيش از خواست ما برايمان استغفار مي­كند.

پدر جان! مي­دانم كه چه­قدر دلت را شكستم؛ چه­قدر تنهايت گذاشتم؛ چه­قدر از يادت بردم و چه بي وفا فرزندي بودم برايت. به هركسي فكر كردم جز به تو؛ به ياد هر كسي بودم جز تو و فراموش كردم كه: «اَلقَلْبُ حَرَمُ اللهِ فَلا تُسْكِنْ حَرَمَ اللهِ غَيْرَ اللهِ»: «قلب حرم خداست و نبايد كسي را جز او در آن راه داد.»

و فراموش كردم كه: ﴿ ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِن قَلْبَينِ في جَوفِهِ...﴾

و شنيدم كه براي شيعيانت استغفار مي­كردي كه خداوندا! از تقصير شيعيان ما بگذر كه آنان به اتكاء محبّت و ولايت ما گناه مي­كنند. خدايا اگر گناهانشان در رابطه با توست، تو از آنان چشم پوشي كن كه ما (از آن­ها) راضي شديم ... . و من باز حرمت­ات نگاه نداشت؛ اما پدرم! تنها ياورم! تو خود خوب مي­داني كه من جز تو كسي را ندارم؛ اگر هر خطا و اشتباهي نمايم، باز هم فرزند تو ام!

فرزندي كه به جرم و خطايش از خانه­ بيرون كرده باشند، شب هنگام راهي جز بازگشت به منزل پدر ندارد.

من هم جز خانه­ي تو پناهگاهي ندارم و با هر خطا و اشتباهي دوباره بايد به سوي تو بازآيم؛ اما...

خدايا! از تو مي­خواهم كه ياري­ام كني تا قدرش بشناسم و حرمت­اش نگه­دارم و با نيّتي صادقانه به سويش گام بردارم و خود را در آغوش پر مهر و پدرانه­اش بيفكنم ... آمين!

بسمه تعالی

فقط به خاطر شما !!!

... صدای مولودی و سرودهای شاد شهر را پر کرده است ، هرچه به مرکز شهر نزدیک میشود ترافیک سنگین تر است . صدای غرغر راننده های خسته را می شنود ، این همه ترافیک برای یک بستنی !؟ یکی از مسافر ها میگوید : نمیخواهد جشن بگیرید! بروید اینقدر حق الناس نکنید! نگاه خسته ی مرد به چشمان آن مسافر گره میخورد ، پیش خود میگوید ای کاش گوشهای تو طاقت شنیدن صحبت های من را داشت ،باور کن برادر ، من نیز راضی نیستم به بهانه جشن تولد من حق مورچه ای را ضایع کنند ... اما چه کنم که غریبترین مرد شهر در این شب صاحب خود این جشن هاست ، من محبت این مردم وحاجات آنان را  با تمام وجود درک میکنم اما آنان هنوز معرفت کاملی  نسبت به حق من ندارند ، که اگر داشتند فرج من را درک کرده و از مشکلات میرهیدند ... خداوند خیر دنیا و آخرت را به تو بدهد ای عزیز ... مرد به راهش ادامه می دهد و استغفار میکند برای شیعیانش ... اللهم اغفر لشیعتی...

سالهاست برای تولد امام زمان (عج) جشن میگیریم اما شاید با غفلت از کنار این جشن ها بگذریم ، جشن هایی که در تعدادی از آنها به بهانه جشن میلاد حقوق مردم و احکام خدا زیر پا گذاشته میشود یکی از این امور : ایجاد راهبندان و ترافیک به بهانه جشن وتوزیع شربت و شیرینی است که میشود با یک برنامه ریزی صحیح و تعیین یک محل مناسب و قرار دادن انتظامات توانمند از این امر که حق الناس مسلم است پرهیز کرد . برای اگاهی بیشتر از قباحت بعضی از کارهایی که در نیمه شعبان به بهانه جشن انجام میشود توجه شما را به این داستان واقعی زیر جلب میکنم:

داستانی جانسوز

(... یکی از علمای بزرگ شهر اصفهان تعریف مینمودند که یکی از رفقای اهل سلوک ایشان  بعد از نیمه شعبان آن سال به محضر امام عصر ارواحنا فداه تشرف پیدا کرده بودند ، و حضرت را با صورتی کبود مشاهده کرده اند . ایشان از حضرت سوال نموده بودند که این کبودی چیست حضرت پاسخ داده بودند که این اثر سیلی هاییست که مردم در شب نیمه شعبان به حضرت زده اند ...)

 اگر این جریان تشرف نیز مطرح نبود احکام صریح اسلام که در رساله همه مراجع قابل یافت است  خطا بودن این رفتارها را به ما گوشزد میکند.آیا  جای این نیست که هر کدام از ما به نوبه خود متذکر شده و مانع ازاین رفتارها به حد وسع خود شویم !!!

ما گوشه ای از آن  رفتار ها را فهرست وار ذکر میکنیم

1: اسراف شربت و شیرینی و غیره

2: کثیف کردن کوچه و بازار

3: بر هم زدن آرامش مردم با بلند کردن صدای بلند گو ها ویا صدای گاز دادن به موتورسیکلت ها

4: بر هم زدن نظم شهر ، به بهانه شادی

5: اختلاط محرم ونامحرم که دل امام زمان را خون میکند

6: استفاده از موسیقی های شبهه ناک و خدای نکرده حرام به بهانه جشن میلاد

7:غفلت از اعمال عبادی و مستحبی این شبها به واسطه افراط در مراسم و یا بی محتوایی آنها

8:غفلت از اصلی ترین موضوع یعنی خود امام زمان علیه السلام

9: چشم وهم چشمی و ...

البته در آخر باید ذکر کرد که این موارد فقط در بخش کوچکی از جشنها برقرار است و آن هم با مقداری توجه و آگاهی به حقیقت و چرائی این جشن ها برطرف خواهد شد.

کلامی زیبا از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام

کونوا لنا زینا و لا تکونوا علینا شینا

همواره در اعمال و کردار خویش به گونه ای باشید که باعث افتخار و سر بلندی ما اهل بیت شوید

نه اینکه زندگی - رفتار - کردار و گفتارتان مایه سرفکندگی ما گردد .

از خدا می خوایم تا ما رو جزء دسته اول قرار بده.

حضرت در نامه اي كه هزار سال پيش نوشته اند، علت تاخير خود را چنين بيان داشتند: اگر شيعيان در وفا كردن به عهد ما همدل و متحد بودند، مباركي ملاقات ما با آنها به تاخير نمي افتاد.

ای که باروی چو ماهت، دلربای عالمینی

بانگاهی عاشقانه، قبله جان حسینی

یوسف آل عبائی، قبله دلهای مایی

ای علی دوم عشق، حیدر کرببلائی

ای سرو بوستان ایستادگی ، ای زیباترین گل باغ حسین

ای جوان رعنا و رشید حسین ،  ای علی را یادگار!

ای علی اکبر ، ســـلام و درود بی پایان بر صورت و سیرت پیامبر گونه ات

*میلاد سرور جوانان عالم، حضرت علی اکبر و روز جوان مبارک باد*

سلام

چقدر حضور تو پررنگ است و حرارت دستانت، از هر داغی دیگری ملموس تر. آیا می شود دیدن تو را ندیده گرفت؟...

چقدر بی تو فقیریم و چقدر زمین از تو خالیست! تنها و بی رمق روز و شبها را در این اندیشه میشماریم که آیا چشمانمان آفتاب رویت را خواهد دید؟

اباصالح! به یقین رسیده ایم که تو، تنها نور آسمان و زمینی که پروردگار برایمان ذخیره کرده است. وای که چقدر لحظه هایمان بی نور می گذرد... و این مائیم که به این تاریکی عادت کرده ایم. اباصالح پرده ها را پاره کن، حجابها را بردار که خشک شده ایم، شکسته ایم و برای قد کشیدن نور می خواهیم.

راستی؛ هوای غروبهای جمعه چقدر سنگین است. سنگینی اش دلمان را فشرده و نبودنت آزارمان میدهد.

همه ی  قرار زمین ! بی تو خوشبختی زیر هزارها علامت سوال قد خم کرده است! آیا بی تو می توان خوشبخت زیست؟

بیا؛ طومار تمام غمها در انتظار برچیده شدن به دستان آسمانی توست. دلها تو را می طلبند، بیا و قرارشان باش، پناهشان باش...

دستان بی رمقم برایت می نویسند تا شاید آرام گیرند و چه سعادتی برای قلمم که نام تو را بنگارد و یاد تو را آواز بخواند؟

مهدی جان! خانه ام بی تو نور ندارد. باید فاصله ها را کم کرد. یاریم کن تا آستین هایم را بالا زنم. تمام آرزوی قلب تاریک من زیستن در روزگاریست که پادشاهش تو باشی. آیا من در زیر سایه حکومت تو خواهم زیست؟

دیگر بس است؛ کاش قلبم را به هیجانی عظیم واداری تا لحظه ای از یاری تو فرو نماند. کاش تمام جانم را آنقدر نورانی کنی تا شاید روزی مایه شادی چشمان تو گردم.

اباصالح ما را دریاب... دنیا تاریک است، بیا و چراغانش کن.

به مناسبت فرا رسيدن ماه شعبان مجموعه 8 سخنرانی از استاد شجاعی با موضوع :

 ما و امام زمان (عج)     تقدیم به دانش آموزان عزیز

وظایف دوران پیش از ظهور

انتظار ظهور

آشتی با امام زمان (عج)

غم نامه امام زمان (عج)

ظهور حضرت یک امتحان الهی

همراه با منتقم

منتظر واقعی

نقش ایرانیان در اسلام و دوران ظهور
 

شعبان شد و پیک عشق از راه آمد

عطر نفس بقیه الله آمد

با جلوه سجاد و ابوالفضل و حسین

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

     خدایا هدایتم کن . . .

    خدایا هدایتم کن ، زیرا میدانم که گمراهی چه بلای خطرناکی است .

    خدایا هدایتم کن که ظلم نکنم ، زیرا میدانم که ظلم چه گناه نابخشودنی است .

    خدایا نگذار دروغ بگویم ، زیرا دروغ ظلم کثیفی است .  
 

آیا ما منتظریم؟

انتظار، سرفصل امید به آینده‌ای روشن و مایه عشق و شور و امید و تلاش برای آماده‌سازی خود و جامعه برای آمدن و ظهور امام منتظر است. انتظار، هرگز یك روحیة بازدارنده، فلج‌كننده و یأس‌آور نیست، بلكه موجب دوركردن عنصر بدبینی به آینده، از نهاد انسان در جامعة بشری است. انتظار، معیار ارزش انسان‌ها است.